Claudia kreeg een studio bij woonlocatie Boerhaave

Claudia heeft het Williams syndroom: ze mist een stukje chromosoom. Of, zoals ze het zelf zegt: haar puzzel is niet helemaal compleet. Als kind had Claudia hierdoor een afwijking aan haar hart, maar dat gaat nu gelukkig helemaal goed. Wel heeft ze nog regelmatig moeite om haar emoties onder controle te houden. “Als ik een taxi moet regelen en hij komt niet op tijd, heb ik snel stress of word ik boos of verdrietig”, legt ze uit. “Op mijn nieuwe woonlocatie leren de begeleiders mij om daar beter mee om te gaan. Als ik heel boos ben, houden ze mij een spiegel voor. Ze vragen dan: ‘Wat is er nu zo erg in deze situatie, Claudia?’ En als ik dan even nadenk, word ik vanzelf weer rustiger. Daar ben ik ze heel dankbaar voor.”

Disco-avonden

Na 33 jaar bij haar ouders te hebben gewoond, was een nieuwe plek voor Claudia best even wennen. Zeker ook omdat ze hier niet alleen woont, maar met nog vijf andere bewoners op haar verdieping. Dat is soms even aanpassen, maar bovenal ook gezellig. “Sommigen kende ik al van school”, zegt ze stralend. “Het is echt leuk om hier met andere mensen te wonen. Soms organiseren we een disco-avond. Twee jongens regelen dat dan, ik noem hen altijd de discojongens.” Ook met andere activiteiten helpt Claudia graag mee. Bijvoorbeeld met het koken van de maaltijden. “Mijn wens is om ooit zelfstandig te wonen. Daarom wil ik graag zelf leren koken. Mijn begeleiders hebben me al geleerd om een ei te koken. In het begin vond ik het heel spannend om met het kokende water om te gaan, maar nu lukt me dat zonder hulp.” Of ze verder nog missies heeft in de keuken? “Natuurlijk! Macaroni of lasagne zou ik nog willen leren maken.”

Stap voor stap naar zelfstandigheid

Stap voor stap leren de begeleiders van SDW Claudia nieuwe dingen aan. “Ze leren me koken, wassen, de was opvouwen en zelf boodschappen doen. Dankzij mijn begeleiders kan ik steeds meer zelf, daar ben ik trots op.” Al haar ontwikkelingen neemt Claudia ook mee in haar vrije tijd én haar werk. Ze werkt in een woonzorgcentrum voor ouderen. In haar vrije tijd danst ze graag en bezoekt ze feestjes en concerten. En ze kijkt graag horrorfilms. Claudia lacht: “Laatst heb ik met mijn begeleidster die slaapdienst had een spannende film gekeken. Dat was zo leuk, ze durfde soms nauwelijks nog te kijken.” Hoewel Claudia het nu erg naar haar zin heeft op de gedeelde woonlocatie, hoopt ze in de toekomst meer zelfstandig op pad te kunnen én zelfstandig te kunnen wonen. “Ik zie nu al dat het steeds beter gaat, dus ik denk dat dat gaat lukken!”