SDW hielp Theo's gezin bijna 10 jaar lang
Er breekt er een nieuwe periode aan voor de familie De Groot. Het gezin kreeg bijna tien jaar ondersteuning van SDW. Vader Theo de Groot vertelt hun verhaal.
“Onze zoon woont nu bij Stichting Prisma. En onze dochter Nicole heeft een studio gekregen in een woonlocatie van SDW. De ondersteuning van SDW aan ons gezin stopt daarom. Mijn vrouw en ik zijn trots dat we onze kinderen een veilige plaats hebben gegeven. Maar ook dat we ze zo hoog mogelijk op de levensladder hebben gezet. En dat ze nu met hulp van professionals verder kunnen groeien. Ze worden zo steeds zelfstandiger. Daar ondersteunt SDW ons als gezin goed bij.”
Elkaar begrijpen en communiceren
Theo en zijn vrouw kregen ondersteuning van SDW. Daar is een team dat ouders met een (licht) verstandelijke beperking ondersteunt. Theo en zijn kinderen hebben alledrie ADHD. Theo vertelt: “Mijn vrouw en kinderen zijn geestelijk ook wat minder begaafd. De communicatie in ons gezin is heel moeilijk. Elkaar begrijpen en vertellen wat er aan de hand is, was een hele klus. Je kunt ons gezin vergelijken met de vier richtingen van de wind. Iedereen gaat een andere kant op.”
Wat is ADHD?
Theo: “Je doet eerst en denkt daarna pas na. Ook ben je in je hoofd met minstens twintig dingen tegelijk bezig.”
“SDW leerde ons omgaan met de ADHD van onze kinderen. Dat was een heel proces en veranderde steeds. Het was ook moeilijk voor het gezin dat mensen ons soms asociaal noemden. En dat terwijl mensen ons niet kennen. Of weten wat we meegemaakt hebben. We zijn anders dan ‘normale’ mensen, maar wat is nu eigenlijk ‘normaal’? Niemand kan me daar antwoord op geven.”
“We beseften op een gegeven moment dat we hulp nodig hadden. We werden steeds doorgestuurd, en niet zo goed begrepen. Totdat we bij SDW kwamen. We waren opgelucht dat er mensen waren die ons probeerden te begrijpen en te helpen. We leerden positieve dingen op te pakken en mee te nemen. En negatieve dingen zo goed mogelijk op te lossen en te accepteren. Natuurlijk hadden we ook meningsverschillen. Maar die werden opgelost door naar elkaar te luisteren en elkaar te respecteren.”
We helpen elkaar als gezin
“Als gezin helpen we elkaar. We zijn open en eerlijk. Als ouders zijn we in verschillende valkuilen van de samenleving gevallen. Daar hebben we van geleerd. We zijn blij dat onze kinderen ergens wonen waar ze beschermd worden. En waar ze veel van andere kinderen van hun leeftijd kunnen leren. In ieder geval staan ze niet alleen!”
Tot slot deelt Theo nog een levensles: “Bedenk dat ieder mens uniek is. Er is er maar een zoals jij. Wees blij met jezelf en probeer te genieten van elke nieuwe dag!”