Tineke & Cynthia zitten op hun plek bij het OMK van SDW

Zittend aan de koffietafel bij SDW genieten Tineke, Cynthia en hun begeleidster Lianne van een warme kop koffie. Ondertussen vertelt Tineke over hun reis naar SDW en hoe dat is verlopen. Tineke: “Lange tijd worstelde ik met het contact met mijn ouders en met mijn ex-man, de vader van Cynthia. Op den duur had ik er slapeloze nachten van. Ook Cynthia voelde de spanning in mijn lijf. Met veel toeters en bellen klopte ik aan bij SDW, omdat ik écht hulp nodig had.” Cynthia: “Ik zeg altijd: we kwamen hier vrijwillig, maar wel onder dwang. We hadden de hulp van buiten echt nodig. De hulp die we al hadden gehad, leek voor ons niet te werken. Maar bij SDW was het anders.”

Noodopvang

Cynthia was nog jong toen zij en haar moeder bij SDW terechtkwamen. Haar pubertijd die daarna volgde, was een pittige periode. Begeleidster Lianne: “Voorheen was Cynthia een voorbeeldig kind. Ze at als ongeveer enige kind van de groep altijd netjes alle groenten op. Maar in de pubertijd veranderde dat en kregen we meer zorgmeldingen.” Cynthia: “Een tijdje werd ik uit huis geplaatst, op een noodopvang. Dat was een vreselijke ervaring. We hadden totaal geen inspraak in de dagelijkse dingen en het gebouw was helemaal afgesloten. Meteen toen ik er zat, had ik een drive om er zo snel mogelijk weer weg te kunnen. Ik werkte hard om de begeleiding te laten zien dat ik in staat ben om goed voor mezelf te zorgen. Ondanks dat er nog veel tijd overheen ging, is het me gelukt om relatief snel weer bij mijn moeder terug te komen.”

Hulp bij zwangerschap

In diezelfde periode heeft Cynthia alweer een paar jaar een fijne relatie met haar vriend Bart. Samen delen ze een wens: het krijgen van een kindje. Cynthia: “Ook mijn vriend had zorgbegeleiding, maar dan via een andere zorginstelling. Daar werd niet happig gereageerd op onze kinderwens. Bij SDW was dat anders: de begeleiders namen ons serieus en hebben ons van het begin af aan heel goed geholpen. We kregen een box met allerlei informatie over wat het inhoudt om een kind te krijgen. Met welke kosten we rekening moeten houden en hoe het allemaal in z’n werk gaat.” Begeleidster Lianne bevestigt dat: “Wij vinden het juist heel dapper dat Cynthia, maar ook haar moeder, altijd om hulp durft te vragen. Juist dat waarderen wij en daarom zijn we bereid om te helpen. Dat doen we altijd op maat, iedereen heeft namelijk iets anders nodig.”

Duidelijkheid

Met Cynthia, haar vriend Bart en haar dochter van 1,5 jaar oud gaat het goed. In november verwachten zij een tweede kindje. Cynthia: “Hoewel ik nog steeds mijn struggles ervaar in het leven, hoor. Ik probeer van mijn rookverslaving af te komen en dat valt niet mee. Daarnaast blijft contact met begeleiders en andere cliënten altijd een uitdaging, omdat mensen mij te direct vinden. Vaak zeggen ze: ‘Je hoeft niet zo boos te doen, Cynthia’. Stom genoeg ben ik dan helemaal niet boos, maar juist duidelijk. Ik vind het jammer dat sommigen daar niet goed tegen kunnen, want dit is nou eenmaal wie ik ben.” De komst van haar dochter heeft Cynthia gelukkig veel goed gedaan. “Zij brengt me echt iets moois.”